واژه «عند» لفظی است که نشانگر قرب و نزدیک بودن میباشد[1] که گاهی در«مکان»،[2] گاهی در«اعتقاد»[3] و گاهی در«بیان منزلت»[4] به کار میرود.
واژه «لدن» نیز ظرف زمان و مکان[5] و تقریباً به همان معنای «عند» است.[6]
طبق گفته اهل لغت، «لدی» و«لدن» نیز یک کلمه بوده که به دو نحو تلفظ میشود.[7]
از اینرو میتوان گفت که کلمات «عند»، «لدن» و «لدی» تا حدودی به یک معنا بوده[8] و در مواردی به جای یکدیگر مورد استفاده قرار میگیرند. با این وجود، تفاوتهایی نیز میان آنها ذکر شده است:
1. واژه «لدن» از جهتی از واژه «عند» اخصّ است، زیرا «لدن» فقط در مورد چیزی که حاضر است، به کار میرود؛[9] اما «عند» هم برای حاضر و هم برای غائب به کار میرود.[10]
درباره این سایت