یکم: بزرگترین پایگاه اطلاع رسانی بین المللی در کلیه زبانها که مرکز آن در سانفرانسیسکو است

archive.org/details/internetarchivebooks

دوم: مکتبة نور

www.noor-book.com

سوم: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی(نور)

www.noorsoft.org

چهارم: کتابخانه دیجیتال نور

www.noorlib.ir/view/fa/default

پنجم: بزرگترین بانک مقالات علوم اسلامی و انسانی

www.noormags.ir

ششم: کتابناک

ketabnak.com

بهترین روش حفظ قرآن و تثبیت آن در ذهن چیست؟ بهترین مترجم قرآن چه کسی است و بهترین خط آن از کیست؟

1ـ برای حفظ قرآن روش های گوناگونی بیان و تبیین شده که هر کدام در جای خود، دارای ویژگی هایی است و هر کس نیز امکان دارد بر اساس استعداد، ذوق و سلیقه، شرایط شخصی و تجربه عملی خویش، دارای روش خاص و شخصی در حفظ قرآن باشد. ولی روش پیشنهادی ما در حفظ قرآن، بر مبنای حفظ «تفکیکی» آیات، صفحات، سوره ها و جزءهای قرآن و سپس بر مبنای حفظِ «ترکیبی» و تکرار آن ها بر اساس قسمت های «سه» تایی ـ «سه» تایی است.

واژه «عند» لفظی است که نشانگر قرب و نزدیک بودن می‌باشد[1] که گاهی در«مکان»،[2] گاهی در«اعتقاد»[3] و گاهی در«بیان منزلت»[4] به کار می‌رود.
واژه «لدن» نیز ظرف زمان و مکان[5] و تقریباً به همان معنای «عند» است.[6]
طبق گفته اهل لغت، «لدی» و«لدن» نیز یک کلمه بوده که به دو نحو تلفظ می‌شود.[7]
از این‌رو می‌توان گفت که کلمات «عند»، «لدن» و «لدی» تا حدودی به یک معنا بوده[8] و در مواردی به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این وجود، تفاوت‌هایی نیز میان آنها ذکر شده است:
1. واژه «لدن» از جهتی از واژه «عند» اخصّ است، زیرا «لدن» فقط در مورد چیزی که حاضر است، به کار می‌رود؛[9] اما «عند» هم برای حاضر و هم برای غائب به کار می‌رود.[10]

در کتاب علی(علیه السلام) نوشته دکتر علی شریعتی آمده است: نهج البلاغه بعد از قرآن ، بزرگترین کتاب ما است که آن را نمی خوانیم و نمی شناسیم، چنانکه قرآن را نیز نمی شناسیم و آن را فقط ستایش می کنیم، می بوسیم و تبرک می دانیم./ قرآن ونهج البلاغه را تجلیل و ستایش می کنیم، اما چه فایده و چه تاثیری می تواند داشته باشد، وقتی که در آن تدبّر نمی کنیم./ این گونه مدح ها و محبت ها در میان همه ملت ها نسبت به معبودشان، پیغمبرشان و قهرمانانشان هست ، اما این معرفت است که با ارزش است.

بیست و هفت نکته برای نمره بیست گرفتن

در امتحانات هم شاگرد و هم معلم پیشرفت خویش را می آزمایند و از آنجا که امتحانات اساس کار ارزشیابی تحصیلی است و از آن برای تعیین موارد قدرت و ضعف تحصیلی دانش آموزشان خواه و ناخواه هنوز نمره های امتحانی به کار می رود و ملاک قضاوت درباره ی معلومات دانش آموزان است پس چه بهتر که با فراگیری فنون صحیح امتحان دادن، سوابق تحصیلی درخشان و خوبی را از خود به جای گذاریم.

1- در حین مطالعه ی درس، مضمون اصلی آن را دریابید. در این قسمت درس، بحث به چه موضوعی اشاره دارد؟ چگونه یا در چه مراحلی آن را بیان کرده است؟

2- همراه با خواندن درس به طور مرتب برای خود سوالاتی طرح کنید تا توجه شما به موضوع درس بیشتر جلب شود . بهتر است سوالات به نوعی با مطالب درسی هماهنگی داشته باشد.

أسماء الأفعال: دلالتها فی شعر البحتری – مفهوم اسم فعل ها در شعر بحتری

أسماء الأفعال هی الأسماء التی تنوب عن الفعل فی معناه، وفی عمله وزمنه، ولا تدخل علیها عوامل تؤثر فیها، وقد عدَّها أبو جعفر أحمد بن صابر الأندلسی قسما رابعا للکلم بعد الاسم والفعل والحرف، فسمَّاها (الخالفة)[1]، وقد ادَّعى بعض المحدثین[2] أنَّ الذی أطلق مصطلح الخالفة على اسم الفعل هو الفرَّاء[3]، فهی لیست أفعالا وأسماء؛ لأنّها لا تتصرف تصرفَ الأفعال؛ ولا الأسماء، ولأنَّها لا تقبل علامة الأسماء ولا الأفعال؛ وهی کلمات تستعمل فی أسالیب إفصاحیة أی الأسالیب التی تستعمل للکشف عن موقف انفعالی ما والإفصاح عنه من حیث استعمالها، وهی قریبة الشبه بما یسمونه فی اللغة تعجب (Exclamation)[4]، وقد سماه تمَّام حسان بـ (خالفة الإخالة) أی اسم الفعل، وهی عند النحاة ثلاثة أنواع[5]:

می‌میرم آنچنان که ندیده است هیچکس
اینگونه مرگ را که شنیده است؟ هیچکس

می‌پرسم از خودم که از این راه گریه‌خیز
آیا کسی به خنده رسیده است؟ هیچکس

دنیای نابکار! مرا با تو کار نیست
جز مکر تو مرا ندریده است هیچکس

تلخی چنان که با تو عسل زهر می‌شود
از شاخه‌ی تو میوه نچیده است هیچکس

یوسف رسیده است به این شهر ناگزیر
انگشت حیرتی نبریده است هیچکس

دارم پناه می‌برم از هیچ سمت هیچ
در من به جز خدا ندمیده است هیچکس.

شاعر: حسین سنگری
 

یتعرض الإنسان فی الآونة الأخیرة إلى الکثیر من الظلم والامتهان والتمییز فی الکثیر من الحالات ویظهر هذا الاستهداف بوضوح فی تکاثر الحروب وتعدد النزاعات وما یترتب عن ذلک من اعتداء على الحقوق وتهدید للمکاسب الیة والحریات المدنیة التی نصت علیها القوانین الدولیة وسعت المؤسسات لحمایتها.
لقد وجد الفکر الفلسفی نفسه أمام الکثیر من الصعوبات من أجل تفسیر حصول الارتداد وعودة الهمجیة وأعاد من جدید تشغیل المقاربات النقدیة والمناهج التشخصیة باحثا عن الأسباب التی تقف وراء رجوع  العنصریة والتفاوت والإقصاء وانسیاق الناس المسالمین وراء السلوکات العدوانیة والإضرار بغیرهم.

ما أرانا نقول إلا مُعَارا ***  أو مُعَادا من لفظنا مَکْرُورا

(زهیر بن أبی سُلمى)

بین التنَاص والتلاص مزالق کثیرة.وإن کنتم تتساءلون عن معنى التناص، فمثالٌ علیه الجملة الأولى فی هذه المقالة، ففیها تناص مع المثل القائل "بین الشفة والکأس مزالق کثیرة". فالتناص نوع من أنواع إعادة الاستعمال غیر المباشرة، هو اقتباس لروح الفکرة، وإعادة صیاغته فی سیاق آخر قد ی مختلفا تماما. وأعلم أن هذه المصطلحات النقدیة ثقیلة على القلب وعلى العقل، لکن "لا بد مما لیس منه بد". مهلا، هل وضعت لتوّی عبارة "لا بد مما لیس منه بد" بین علامتی تنصیص؟ أجل، هذا اقتباس مباشر، أو استشهاد. وبین العوالم الثلاثة (عالم الاقتباس المباشر، وعالم التناص، وعالم التلاص)، مزالق، ودروب لحِجَة، وعراکات نقدیة کثیرة!

 قـــــصّـــــة وَعــــبــــرَة

یحکى انه کان هناک فتاة یتیمة لیس لها احد فی الدنیا بعد الله سوى أمها فتزوجها إبن عمها وکان ظالم لها أشد الظلم والجبروت فقد کان یسیء معاملتها هو وجمیع أهله وجعلوها کخادمة تعمل لیلا نهارا ومع هذا لم تکن تسلم من الأذیة و السب والشتم التی تصل حد الضرب فی کثیر من الأحیان و کانت هذه الفتاة کلما ضاقت بها الدنیا تلجأ إلى أدفأ مکان وهو حضن أمها.

وتشکو لأمها کل ماحصل لها ثم یبکیان سویا ثم تعود إلى زوجها والأم ضعیفة مقعدة لاحول لها ولا قوة سوى أن تشارک بنتها ألمها بالبکاء معها.

تمثل الشعائرالحسینیة احد اهم روافد استمرارالارتباط البشری بقضیة الامام الحسین علیه السلام فالشعائر تسلط الضوء على حقیقة الصراع الابدی بین الحق والباطل.

هرجا اَ زِمین سُتَم بووَه کربُبَلاس        مظلومِی اَنَه سردی کشَه ، واویلاس

اُفتین زمونَه هِی یزیدِی مِینشَه          هَر روزِی کَسِی وِیسَه نُهاش، عاشوراس

آخر رشفة فی هذا القدح

تعریب : أحمد موسى

فریدون مشیری (1926-2000م): هو شاعر إیرانی معاصر. ولد بطهران ودرس فی جامعتها، وفی شبابه قرأ آثار حافظ وسعدی والفردوسی والنظامی، وغیرهم. من دواوینه : (عطش العاصفة) [1955]، (الغیم واقاق) [1966]، (جوهرة الحب) [1986]، (الجمیل الأبدی) [1998]، (إلى صبح إلهی مضیء) [2000].

احتل أدب الرحلة مساحات سردیة واسعة ضمن الخطابات الأدبیة القدیمة، وعبر تاریخها، وسیرورتها امنیة، و کتبت فی هذا الأدب مخطوطات کثیرة کان لها أهمیتها الخاصة، ها شکلت مادة معرفیة مهمة، ألقت الضوء على تاریخ الشعوب والحضارات، وعلى المستوى المیثولوجی والأنثروبولوجی أیضا. و نالت مخطوطات أدب الرحلة اهتماما واسعا من قبل کثیر من الجامعات الأوروبیة والأمریکیة والعربیة، و الآسیویة، إذ دُرِست دراسات مستفیضة، و قام بتحقیقها وضبطها باحثون عدیدون، ینتمون إلى مدارس أدبیة وفکریة، متشعبة، ومتباینة فی الآن نفسه.

وتزاید الاهتمام بأدب الرحلة فی العصر الحدیث، و ظهرت نصوص و خطابات جدیدة، احتفت بالأسفار و المدن و البلاد ، القریبة و البعیدة، و جغرافیتها و تاریخها و حیاة سکانها، أدبا وثقافة وعادات، وأعرافا وقیما اجتماعیة و معرفیة، و نشاطا اجتماعیا وأنثروبولوجیا وصفیا. و قد اتسمت هذه النصوص بجرأة واضحة فی نقل ما هو جمیل وقبیح، و مرذول ومستهجن، ووصفها، فی هذه البلدان و المدن التی وصل إلیها الرحالة العرب و المسلمون.

" الطفل الفیلسوف هو مستقبل البشریة حیث تنقله الفلسفة من الطفل الموضوع إلى الطفل الذات وتجعله یفکر قبل أن یفعل"

لئن کانت الفلسفة حکرا على الراشد والرجل والسوی والمتحضر وفق الوصفة الإغریقیة للتفلسف، فإن عصر الأنوار قلب الموازین وجعل رسالة الفیلسوف تصل إلى الغریب والمرأة وغیر السوی وتتیح للإنسان فی بعده الی أن یتعلم التف الفلسفی ویتأمل فی الوجود ویغوص فی ذاته ویتدبر به حیاته.

بعد ذلک تمخض عن ثورة مابعد الحداثة الکثیر من الممارسات الجدیدة للتفلسف تنبهت إلى الفیلسوف الصغیر وأهمیة تدریس الفلسفة للأطفال وبینت أن الطفل الفلسفی أکثر ذکاء من الشاب وأکثر جرأة على إثارة الإشکالیات وطرح الأسئلة الشائکة من الکهل وأکثر حکمة وتدبیرا وبراءة أصلیة من الشیخ الحکیم.

اللغة العربیة فی المرکز الرابع عالمیا کلغة أم وثانی أکثر لغة انتشارا فی العالم

زبان عربی چهارمین زبان مادری دنیا و از لحاظ گسترش دومین زبان دردنیاست

یعیش على سطح الأرض أکثر من 7 ملیارات إنسان یتحدثون 7102 لغة حیة. وتحتل اللغة العربیة المرکز الرابع عالمیاً من حیث عدد المتکلمین بها کلغة أم، بینما تعتبر ثانی أکثر لغة انتشاراً فی العالم، من حیث عدد الدول التی تتحدث بها. یوجد فی العالم حالیا 7102 لغة حیة. وتحتل قارة آسیا المرکز الأول من حیث عدد اللغات الحیة التی توجد بها، إذ تبلغ 2301 لغة، وتلیها القارة السمراء (إفریقیا) بفارق لیس کبیرا، حیث یوجد بها 2138 لغة، ثم تأتی منطقة المحیط الهادی بعدد یبلغ 1300 لغة وتلیها الأمریکیتان مجتمعتین بـ 1046 لغة.

حروف را از یک منظر به حروف عامل و حروف غیر عامل تقسیم می‌کنند که در این پاسخ، اشاره مختصری به حروف غیر عامل خواهیم داشت:

برخی از این حروف، تنها ویژه اسم بوده، برخی مختص فعل و گروهی نیز مشترک میان هر دو هستند:

حروف عطف: این حروف عبارت‌اند از: «واو، فاء، ثمّ، أو، أم، بل، لکن، لا، حتى و إمّا» که در عاطفه‌بودن دو حرف اخیر اختلاف نظر وجود دارد. در بین حروف عطف، «لا»، «لکنْ» و «حتی» مختص به اسم بوده،[1] و مابقی این حروف هم بر سر اسم وارد می‌شوند و هم فعل. البته برخی از این حروف، مانند واو و فاء برای مقاصد دیگری چون استیناف نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند که در آن معانی نیز مشترک میان هر دو هستند . واو حالیه نیز هم بر سر جمله اسمیه وارد می‌شود و هم فعلیه.[2] بالطبع فاء جواب شرط(ربط) نیز مشترک بین جمله اسمیه و فعلیه است.

«فرزندانتان را به انجام آداب خودتان واندارید؛ زیرا آنان برای زمانی، غیر از زمان شما آفریده شده اند».

متن حدیث چنین روایت شده؛

«لا تَقسِروا اَولادَکُم عَلى آدابِکُم ، فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمانٍ غَیرِ زَمانِکُم».

[شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ، ج20،ص267، ح102]

قرائات سبع؛ خطای هزار ساله

جمال گنجه‌ای

تقریبا در همه کتاب های موسوم به «علوم قرآنی» بحث «قرائت های هفتگانه» مطرح شده است.

اصلِ قرائت های هفتگانه در دو حوزه مطرح است:

۱ – تفاوت در لهجه های ابتدائیِ «زبان عرب» در قرائت قرآن.

۲ – تفاوت متنی اعم از کلمات یا اعراب ها که در معنی مدخلیت دارد.

برای مورد شماره ۱، اگر به قرائات قاری های قرآن (مثلا مرحوم عبدالباسط) توجه کرده باشید می بینید آن مرحوم گاهی سوره هایی مانند لیل و طه را که آخر آیاتش به «ی» هائی که در قرائت «ا» خوانده میشوند، مثلا «یغشی» یا «تسعی» یا «موسی» را «یغشا» و «تسعا» یا «موسا» در نوعی دیگر اینطور هم میخواند: «یغشِ» یا «تسعِ» یا «موسِ»